باران

باران باش .هیچکس به باران عادت نمی کند .هروقت بیاید خیس می شوی

باران

باران باش .هیچکس به باران عادت نمی کند .هروقت بیاید خیس می شوی

نیا  باران
زمین جای قشنگی نیست
                                                                                                                  از وبلاگ :dokhtare-aftab.blogsky.com
نیا  باران
زمین جای قشنگی نیست
من از جنس زمینم و خوب می دانم
که گل در عقد زنبور است
اما یک طرف سودای بلبل، یک طرف بال و پر پروانه را هم دوست می دارد  
 

 
 
نیا  باران  پشیمان می شوی از آمدن
زمین جای قشنگی نیست
در ناودان ها گیر خواهی کرد
من از جنس زمینم خوب می دانم
که اینجا جمعه بازار است 
 

 
 
و مردم عشق را در بسته های زرد کوچک نسیه می دادند
در اینجا قدر مردم را به جو اندازه می گیرند
در این جا شعر حافظ را به فال کولیان در به در اندازه می گیرند
نیا  باران زمین جای قشنگی نیست
نیا  باران 
نیا  باران 
 
نظرات 6 + ارسال نظر
الهه چهارشنبه 18 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 13:59 http://dokhtarekord.blogsky.com/

سلام این شعر ماله من نیست وبلاگ من اسمش دختر کرد!!!!!!!!!!... ولی در کل وبلاگ قشنگی دارید ..یه اشتباه یه دوستی...

الهه چهارشنبه 18 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 14:01 http://dokhtarekord.blogsky.com/

لینکتون کردم..

فائزه چهارشنبه 18 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 14:02 http://dokhtare-aftab.blogsky.com

سلام لطف کردی بهم سر زدی
ممنون میشم اگه لطفتو کامل کنی و سایتمو لینک کنی
ادرس:www.fileleecher.co.cc
با عنوان : دانلود رایگان از رپیدشیر و هات فایل
اگه مایلید من هم تو وبلاگم لینکتون کنم
موفق باشید

باران چهارشنبه 22 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 10:43

باز باران بی ترانه
با تمام بی کسی های شبانه
می خورد بر مرد تنها
می چکد بر فرش خانه
باز می آید صدای چک چک غم
باز ماتم من به پشت شیشه ی تنهایی افتاده
نمی دانم....
نمی فهمم کجای قطره های بی کسی زیباست؟
نمی فهمم....
چرا مردم نمی فهمند که آن کودک
که زیر ضربه شلاق باران سخت می لرزد
کجای ذلتش زیباست؟؟

دوست پنج‌شنبه 21 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 20:23

ساعت ها را بگذارید بخوابند ، بیهوده زیستن را نیازی به شمردن نیست ......!
( جاوید الاثار ، دکتر علی شریعتی )

مستی پنج‌شنبه 1 دی‌ماه سال 1390 ساعت 17:34

باران که میزند روحم را قلقلک میدهد
بازی عجیبی است رقص انگشتان باران بر نت های بی سکوت روانم
ترانه ی ناسروده ای را میمانم که وعده ی زایشش نزدیک است ...
اینک منم در تکاپوی زنده ماندن در های های گریه ی باران
اما تا سپیده ی برف خواهم ماند ...
... ... آنچنانی که پاک زاده شوم بر خاک ناپاک...
از عرش آمده ام ....
پس عرشیانه زاده خواهم شد... نه ناشیانه!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد