باران
باران باش .هیچکس به باران عادت نمی کند .هروقت بیاید خیس می شویباران
باران باش .هیچکس به باران عادت نمی کند .هروقت بیاید خیس می شوی
یه کم خداحافظ
خداحافظ سکوت خسته ی باران خداحافظ...........خداحافظ به رسم خوب دلداران خداحافظ
خداحافظ زمانی که برایم آرزو بودی.................خداحافظ زمانی که فقط در یاد او بودی
خداحافظ همین کافی و یک لبخند.....................هزاران قطره بر گونه و چشم و جاده و پیوند
خداحافظ فقط یک بار برای رفتن جانم...............برای مرگ چشمانم برای عشق و ایمانم
خداحافظ و یک واژه و یک رفتن.....................و یک خنده و یک آرامش و مردن
خداحافظ تمام قصه ها آرام میمیرد...................و باران تا ابد چشمان من را سلطه میگیرد
خداحافظ که انگار آخر قصه است....................و پایان پر از رازش غم و غصه است
خداحافظ کلاغ قصه ی ما هم نرفت خونه...........کلاغ عاشق تنها غم دنیا رو میدونه
خدا حافظ کمی غمگین تر از رگبار..................خداحافظ به امید دوباره خنده و دیدار
خداحافظ کمی زوده.........نرو حالا..................خداحافظ از این لحظه منم اینجا تک و تنها
خداحافظ ولی یادت نره نامرد ........................برای دوری ما آسمون با خود دعا میکرد
خداحافظ جدا از هم خداحافظ..........................خداحافظ فقط یک کم خداحافظ
از: اینترنت
خدا حافظ همین حالا
خدا حافظ همین حالا،همین
حالا که من تنهام
خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام
خداحافظ کمی غمگین،به یاد اون همه تردید
به یاد آسمونی که منو از چشم تو می دید
اگه گفتم خداحافظ، نه اینکه رفتنت ساده است
نه اینکه میشه باور کرد دوباره آخر جاده است
خداحافظ واسه اینکه نبندی دل به رویاها
بدونی بی تو و با تو همینه رسم این دنیا
از :؟ اینترنت
انتظار
چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدیچه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوباره صبح، ظهر، نه! غروب شد نیامدی
از:؟ (اینترنت)
من صبورم اما . . .
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم
یا اگر شادی زیبای تو را به غم غربت چشمان خودم می بندم .
من صبورم اما . . .
چقدر با همه ی عاشقیم محزونم !
و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل یک شبنم افتاده ز غم مغمومم .
من صبورم اما . . .
بی دلیل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دلیل از همه ی تیرگی تلخ غروب
و چراغی که تو را ، از شب متروک دلم دور کند. . . می ترسم .
من صبورم اما . . .
آه . . . این بغض گران صبر نمی داند چیست !!!!
شعراز :؟
خداحافظ
به من گفتی خداحافظ ، بر قندیل مژگانم بلوار اشک جاری شد
غم تلخی میان قصه هایم ، با تمام بی قراری بود
چرا با تو خداحافظ
تو که گلبرگهای شعر شادم را ز باران نگاهت باورکردی
تو که جام خیالم را همه شب از شراب عشق پر کردی
تو که افسانه با عشق بودن را برایم ا زکتاب زندگی خواندی
تو که بذر محبت را به دشت سینه مشتاقم افشاندی
چرا با تو خداحافظ
تو میهمان عزیز لحظه های شاد من هستی
تو همچون قصه شیرین عهد کودکی در یاد من هستی
خداحافظ کلامی تلخ و غمگین است
غم رفتم غم بسیار سنگین است
چرا با تو خداحافظ
تو دریای من هستی و من همچون ماهیم ، دور از تو می میرم
اگر رفتی سراغت را همه شب از خدای عشق می گیرم
نرو ای بودنت ، شور جوانیها ، نرو ای بودنت نام و غلام مهربانیها
اگر رفتی دگر تا عهد دارم داغدار رفتنت هستم
اگر رفتی همه شب تنها و تنها داغدار رفتنت هستم
اگر رفتی غم خود را ، ز اشک غم ستاره باز خواهم کرد
تو را از های های گریه هایم بیدار خواهم کرد
آنگاه درون پیله ای از اندوه و افسوس می مانم
و
بر طفل غمگین دلم ، لالایی دیگر می خوانم
چرا با تو خداحافظ
چرا با تو خداحافظ
چرا ؟………………
شاعر : ؟